Identyfikacja radiostacji amatorskich
Stanowisko Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej
w sprawie identyfikacji radiostacji amatorskich i dysponowania znakami wywoławczymi
Warszawa, 15 czerwca 2011 r.
W związku z brakiem regulacji w obowiązujących przepisach prawnych zasad identyfikacji radiostacji amatorskich i dysponowania znakami wywoławczymi, biorąc pod uwagę opinie środowiska krótkofalowców, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej przedstawia, co następuje.
Stan prawny
- Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.) - art. 189 ust. 2 pkt 1 lit. d:
"Organy administracji łączności prowadzą politykę regulacyjną, mając na celu w szczególności:
d) wspieranie skutecznego wykorzystania oraz zarządzania częstotliwościami i numeracją". - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 5 grudnia 2008 r. w sprawie pozwoleń dla służby radiokomunikacyjnej amatorskiej (Dz. U. Nr 223, poz. 1472).
- Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.).
- Regulamin Radiokomunikacyjny stanowiący dokument uzupełniający Konstytucję i Konwencje Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, sporządzone w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 10, poz. 111 i 112) – edycja 2008 r.
Definicje
W niniejszym stanowisku pod następującymi pojęciami należy rozumieć:
- radiostacja amatorska indywidualna – urządzenie radiowe nadawcze lub nadawczo-odbiorcze wraz z systemem antenowym używane w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej przez osobę fizyczną;
- radiostacja amatorska klubowa – urządzenie radiowe nadawcze lub nadawczo-odbiorcze wraz z systemem antenowym używane w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej przez osobę prawną lub stowarzyszenie;
- radiostacja amatorska bezobsługowa – automatyczna radiostacja amatorska;
- znak wywoławczy – unikalny ciąg znaków (liter i cyfr) umożliwiający identyfikacje radiostacji amatorskiej w postaci: XX(1-9)YYY, gdzie XX oznacza dwuznakowy prefiks państwowy przyznany przez Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (Art. 19.68, Art. 19.69 i Załącznik Nr 42 Regulaminu Radiokomunikacyjnego), cyfra (1-9) określa obszar, w którym znajduje się siedziba lub miejsce zamieszkania uprawnionego podmiotu:
1 – województwo zachodniopomorskie,
2 – województwo kujawsko-pomorskie lub pomorskie,
3 – województwo lubuskie lub wielkopolskie,
4 – województwo podlaskie lub warmińsko-mazurskie,
5 – województwo mazowieckie,
6 – województwo dolnośląskie lub opolskie,
7 – województwo łódzkie lub świętokrzyskie,
8 – województwo lubelskie lub podkarpackie,
9 – województwo małopolskie lub śląskie,
a YYY określa indywidualny dla posiadacza pozwolenia Kat. 1 i 3, niepowtarzalny w ramach jednego prefiksu państwowego, złożony z jednej, dwóch lub trzech liter, sufiks przyznany przez organ regulacyjny z dostępnych zasobów, przeznaczony dla stałej i niezmiennej identyfikacji radiostacji w okresie ważności pozwolenia radiowego; - znak wywoławczy dodatkowy – unikalny ciąg znaków (liter i cyfr) umożliwiający identyfikacje radiostacji amatorskiej działającej na podstawie pozwolenia dodatkowego z wyłączeniem prefiksów wykorzystywanych przy budowie znaków wywoławczych przyznawanych w pozwoleniach indywidualnych i klubowych kategorii 1, 3 i 5;
- znak kontestowy – znak używany do identyfikacji radiostacji amatorskiej w trakcie udziału w zawodach lub konkursach krótkofalarskich, który może być przyznany tylko na okres trwania zawodów lub konkursów;
- znak okolicznościowy – znak używany do identyfikacji radiostacji amatorskiej w związku z ważnymi wydarzeniami m.in. historycznymi, kulturalnymi i innymi o szczególnym charakterze, który może być przyznany tylko na okres trwania obchodów tych wydarzeń;
- okręg wywoławczy – obszar, w którym znajduje się siedziba lub miejsce zamieszkania uprawnionego podmiotu, określony cyframi 1÷9.
Zasady identyfikacji radiostacji amatorskich
Prezes UKE przyjął następujące zasady przydzielania znaków wywoławczych polskim radiostacjom amatorskim, w zależności od ich przeznaczenia:
- znaki przeznaczone dla radiostacji amatorskich indywidualnych i klubowych działających na podstawie pozwolenia radiowego kategorii 1 składają się z prefiksu SP lub SQ, cyfry 1÷9 (oznaczającej numer okręgu) oraz sufiksu jednoliterowego, dwuliterowego lub trzyliterowego, z zastrzeżeniem, że znaki dla radiostacji klubowych składają się z prefiksu SP i trzyliterowego sufiksu, w którym pierwsza litera może być K, P, Y lub Z.
- znaki przeznaczone dla radiostacji amatorskich indywidualnych działających na podstawie pozwolenia radiowego kategorii 3 składają się z prefiksu SO cyfry 1÷9 oznaczającej numer okręgu wywoławczego oraz sufiksu będącego kombinacja liter od AAA do KZZ.
- znaki przeznaczone dla radiostacji bezobsługowych indywidualnych i klubowych (przemienników analogowych lub cyfrowych i radiolatarni) składają się z prefiksu SR, cyfry 1÷9 (oznaczającej numer okręgu), sufiksu jednoliterowego, dwuliterowego lub trzyliterowego. W sufiksach znaków dla radiolatarni, jako pierwsze występują litery F, V, U, L, S, W, C, X, K określające pasmo amatorskie (zgodnie z międzynarodowym oznaczeniem pasm stosowanym w IARU).
- znaki okolicznościowe i kontestowe używane na podstawie pozwolenia dodatkowego składają się z prefiksu HF, SN lub 3Z, cyfry 0÷9, oraz dowolnej długości sufiksu będącego kombinacja znaków pisarskich (cyfry i litery) z czego ostatni musi być literą.
- Sufiksy w znakach wywoławczych z określonym prefiksem są niepowtarzalne w innych okręgach wywoławczych.
Znaki dodatkowe mogą być przydzielane w celu przeprowadzenia eksperymentu technicznego, udziału w zawodach lub konkursach (znaki kontestowe) oraz w związku z wydarzeniami historycznymi, państwowymi, sportowymi, środowiskowymi i kulturalnymi (znaki okolicznościowe).
Kombinacja liter, z których zbudowany jest sufiks nie może być odczytana, jako słowo uznane za wulgarne lub propagujące faszyzm, rasizm i wzywające do nietolerancji.
Podczas pracy radiostacji amatorskiej z miejsca innego niż lokalizacja określona w pozwoleniu zaleca się łamanie znaku przez litery "d", "p", "m", "mm", "am" lub cyfre 1÷9, przy pracy stacji zależnie od sytuacji:
/d - stacje prowadzące łączność w sytuacjach kryzysowych (podczas ćwiczeń łączności kryzysowej),
/p - stacje przenośne małej mocy (noszone),
/m - w ruchu lądowym i z jednostek pływających po wodach terytorialnych RP,
/mm - z jednostek pływających po wodach międzynarodowych,
/am - ze statków powietrznych,
/1÷9 - podczas pracy z innego okręgu.
O sposobie łamania znaku decyduje operator stacji, kierując się powyższymi wskazaniami.
Podczas pracy radiostacji amatorskiej z terytorium państwa będącego członkiem CEPT, zgodnie z Zaleceniem CEPT T/R 61-01 dotyczącym zasad używania radiostacji amatorskich przez osoby przebywające z wizyta w państwie stosującym w/w rekomendacje, posiadacz pozwolenia musi swój krajowy znak poprzedzić prefiksem obowiązującym w tymże państwie (zgodnie z wytycznymi określonymi w Dodatku II i IV do Zalecenia). Prefiks powinien zostać oddzielony od krajowego znaku wywoławczego znakiem " / " (w przypadku telegrafii) lub słowem "stroke" (w przypadku fonii).
Znaki okolicznościowe i kontestowe przydzielane są osobie fizycznej lub prawnej, która posiada pozwolenie radioamatorskie oraz złoży wniosek we właściwej względem zamieszkania lub siedziby Delegaturze UKE. Przydział znaków, o których mowa powyżej, obecnie dokonywany jest poprzez zmianę, w trybie art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego, posiadanego pozwolenia radiowego na używanie radiowych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej w zakresie przydzielonego znaku wywoławczego, gdzie zmiana ta polega na zastąpieniu stałego znaku wywoławczego znakiem okolicznościowym przydzielonym na oznaczony okres do używania z okazji określonego wydarzenia. Konsekwencja przedmiotowej zmiany pozwolenia jest utrata na określony czas (wskazany w decyzji) znaku wywoławczego stałego.
Tym samym podmiot uprawniony może używać w czasie obowiązywania zmienionego pozwolenia wyłącznie znaku okolicznościowego.
Strona może również zwrócić się z wnioskiem o wydanie dodatkowego pozwolenia radiowego i przydzielenie w nim znaku okolicznościowego lub kontekstowego. Pozwolenie dodatkowe umożliwia równoczesna prace ze znakiem wywoławczym podstawowym i przydzielonym znakiem dodatkowym (kontestowym lub okolicznościowym).